Toen mijn vader jong was, waren er geen scherpe ARBO-regels. Je tilde gewoon wat je kon. Een maximaal aantal kilo? Welnee! Veel jonge werknemers van nu vinden ARBO-regels maar afgezaagd, merk ik. Een 21-jarige die elke dag 2 uur in de sportschool hangt, vindt zelf dat hij best meer dan één cementzak kan tillen. Helaas word ik in mijn vak dagelijks geconfronteerd met de generatie die datzelfde deed, omdat er nog niet zoveel aandacht was voor het lijf. Werknemers tussen de 50 en 67 jaar die nu lichamelijk ‘op’ zijn.

VEEL OUDERE WERKNEMERS ZIJN LICHAMELIJK ‘VERSLETEN’

Zo trof ik laatst Arie, al zijn hele leven uitbeender van beroep. Zijn schouders bleken compleet versleten. Niets meer aan te doen. Of wat dacht je van Gerrit, een stratenmaker. Inmiddels twee nieuwe knieën, maar niet meer in staat zijn werk uit te voeren. En Marja die als verzorgende jaren zwaar getild had. Nu is haar rug versleten en kan zij haar patiënten niet meer verzorgen. Sterker nog, zij moet zelf verzorgd worden door haar man bij haar dagelijkse verzorging.

RE-INTEGREREN BIJ DE EIGEN WERKGEVER IS VAAK LASTIG

Daar zijn vaak de klachten ontstaan. Het aanpassen van dit soort functies is helaas ook niet altijd succesvol en zeker niet makkelijk. Andere werkzaamheden zijn er lang niet altijd. Zeker niet bij kleine en middelgrote  bedrijven.

De werkgever van Arie heeft bijvoorbeeld 10 uitbeenders in dienst en parttime iemand op kantoor voor de administratieve afhandelingen. Al zou er formatieruimte zijn en al zou Arie het administratieve werk willen doen, dan kan hij dit niet. Het ontbreekt hem aan voldoende kennis van de computer. Ook zijn opleidingsachtergrond sluit niet aan.

ER VOLGT EEN TWEEDE SPOORTRAJECT OF WIA-KEURING

Lukt integreren bij de eigen werkgever niet? Dan start een tweede spoortraject: re-integreren bij een andere werkgever. Slaagt dit traject ook niet? Dan volgt uiteindelijk na twee jaar een WIA-keuring. Mogelijk ontvangt de werknemer een WIA-uitkering. Dat hangt af van het percentage arbeidsongeschiktheid, of eigenlijk het loonverlies dat hij heeft en waaraan hij niet meer kan voldoen in enige vorm van arbeid.

VERKEERDE FYSIEKE BELASTING LEIDT TOT VERVELENDE SCENARIO’S!

Stel. Een werknemer is 55 jaar als hij ziek wordt. Hij doorloopt de wachttijd van de WIA. Dan is hij 57 jaar. Bij het bereiken van het einde van de wachttijd, een WIA beoordeling volgt. Evenals het ontslag voor werknemer. Er zijn immers geen mogelijkheden meer. Voor het gedeelte waar de WIA niet toereikend is, heeft de werknemer wellicht nog recht op een WW uitkering van maximaal 2 jaar, dan is werknemer 59 jaar. En dan? Precies: dan mag werknemer nog werken tot aan zijn 67ste. Of in dit geval waarschijnlijk: ‘moet’. Want de kachel moet blijven roken. Wellicht heeft hij recht op bijstand, maar dat hangt dan weer af van zijn privésituatie en eigendommen.

DE WERKGEVER MAG ZIJN WERKNEMER ONTSLAAN, MAAR DAN VOLGT ER EEEN VERRASSING

Sinds de wetswijzigingen is er de transitievergoeding. Deze moet de werkgever betalen voor het ontbinden van de overeenkomst. Vroeger hoefde dat niet na langdurige ziekte. Afhankelijk van de duur van het dienstverband kan het zijn dat werkgever nog tot € 75.000,- moet betalen als transitievergoeding.

ZORG GOED VOOR JEZELF EN ELKAAR

Sta regelmatig even op vanachter je bureau. Spreek die 21-jarige werknemer aan op zijn stoere til-gedrag. Werk aan je duurzame inzetbaarheid. Je mag immers nog door tot je 67ste!

BENIEUWD NAAR DE MOGELIJKHEDEN RONDOM DUURZAME INZETBAARHEID?

Neem dan contact met me op!

Deze blog is geschreven in samenwerking met Assist Verzuim en gepubliceerd op 11 november 2015.