Counting down till 2021!

Count your blessings

Wat was 2020 een bijzonder jaar! Natuurlijk is iedereen op een manier geraakt door dat rot virus dat de hele wereld in zijn greep houdt. Dat heeft ook bij ons thuis de nodige zorgen met zich meegebracht. Maar er is ook berusting. Het overkomt ons en we kunnen niet anders dan afwachten tot de wereld weer beetje bij beetje open gaat. Want dat gebeurd, daar heb ik vertrouwen in! In plaats van kijken naar wat we hebben gemist, kijk ik graag naar wat het heeft gebracht. Zoveel extra tijd met ons gezin en ouders. Veel meer leven in het nu en verbondenheid. Dat is in elk geval voor mij het voornemen voor de rest van mijn leven. Dat is en blijft nummer 1!

1000 maal dank!

Voor Empforce was het een jaar met gave opdrachten waar ik al mijn energie en passie in kwijt kon. Daar ben ik al mijn opdrachtgevers dan ook erg dankbaar voor. Ik voel me met hun verbonden en ben dankbaar voor het in mij gestelde vertrouwen. Ik kijk dan ook nu al uit naar het jaar dat voor ons ligt. Samen gaan we zorgen voor arbeidskracht en al onze klanten en medewerkers helpen om de beste versie van zichzelf te worden. Binnen de (gezondheids)mogelijkheden die zij daarvoor hebben. Daarbij staat persoonlijke aandacht voorop. Tijd en ruimte voor gesprekken. Kwaliteit voor kwantiteit. Want dat dat werkt, dat heeft het afgelopen jaar wel laten zien.

Blijf je verwonderen en zie in elke dag het bijzondere!

Via deze weg wens ik jou en je dierbaren dan ook graag een hele fijne jaarwisseling. Laten we samen gaan voor een gezond nieuw jaar. Waarin we aandacht houden voor de mooie dagelijkse dingen die op ons pad komen. Dromen mogen groot zijn, maar laten we ook oog houden voor alles wat tot het begin van dit jaar zo ‘gewoon’ leek. En vooral dat koesteren in ons hart. Daar hef ik graag het (digitale) glas op! Cheers!

Met lieve groet,

Jorien

Empforce is jarig!

Het roer moest om!

Een jaar geleden kondigde ik aan dat ik mijn dromen na ging jagen. Starten als ondernemer. Om mijn werk te kunnen doen op mijn manier. Een spannend besluit. Ik moest zekerheden loslaten. Aan de andere kant. Als het je dagelijkse werk is om mensen in hun kracht te zetten. En ze te vertellen dat ze vooral moeten doen wat ze arbeidskracht en werkplezier geeft. Dan moet je daar zelf ook naar handelen! Tijd dus dat het roer omging.

Ik heb een missie: Samen aan de slag voor meer empowerment!

Voor mij was daarin belangrijk dat ik vooral graag wilde doen wat energie geeft. Vanuit mijn eigen visie. Met persoonlijke aandacht. En met een flinke dosis positieve energie. Waarbij ik de ruimte kan nemen me te verdiepen in de mensen die ik spreek. Hun verhaal te horen. En vooral, in onzekere tijden, naast ze te staan. Om inzicht te geven en stappen te kunnen zetten in hun persoonlijke ontwikkeling.

Dat ik dat niet alleen met werknemers doe. Is het afgelopen jaar wel gebleken. Ik heb bij veel mooie bedrijven een kijkje in de keuken mogen nemen. Waarbij ik het vertrouwen heb gekregen om dichtbij te komen. Doordat werkgevers zich kwetsbaar opstelden. En ook zelf bereidt waren te veranderen.

Dank, dank, dank!

Vandaag wil ik vooral terugkijken op het afgelopen jaar. Genieten van het succes van Empforce! En bovenal iedereen bedanken voor het vertrouwen dat ze mij het afgelopen jaar hebben gegeven. Mijn opdrachtgevers. Die trouw en loyaal zijn. Hun werknemers. Die zich openstellen. En mij vertrouwen in de gesprekken die we hebben.

Mijn familie en vrienden. Die ieder op hun eigen manier, vanuit hun eigen kracht, mij hebben geholpen mijn droom na te jagen. Een klankbord waren. Teksten voor mijn website meelazen. Maar ook zorgden voor de nodige ontspanning. Want balans, is en blijft het sleutelwoord voor mij. Dank, ook bovenal voor mijn prachtige gezin. Mijn jongens. Die zodra ik thuis kom zorgen dat ik ontspan. En Tim. Mijn alles. Die mij de ruimte geeft om mijzelf te ontwikkelen. Die mij altijd steunt in wat ik doe. Die onvoorwaardelijk achter mij staat, in al mijn ideeën. En die mij vertrouwen geeft. In mij gelooft!

Op naar de toekomst!

Met deze mooie basis, kan ik niet anders dan uitkijken naar wat komen gaat. Mijn hoofd loopt over van ideeën en kansen. En er lopen diverse contacten voor mooie opdrachten en samenwerkingen. Ik kijk dan ook met enorm veel plezier en energie uit naar wat er nog meer komen gaat.

Carpe Diem!

Een idyllisch plaatje, maar de werkelijkheid is pikzwart!

Ken je dat? Dat je in je werk in contact komt met iemand die je raakt. Wiens verhaal je bij blijft? Nog niet zo lang geleden werd ik gevraagd voor een arbeidsdeskundig onderzoek. De werkgever belde me en vroeg me, ondanks dat we de onderzoeken tegenwoordig op afstand doen i.v.m. Corona, om deze keer een uitzondering te maken. Werkgever vond het lastig onder woorden te brengen, maar het leek hem beter dat ik de werkneemster zou zien. Natuurlijk maak ik daar graag een uitzondering voor.

Op een zonnige middag bezoek ik haar thuis. In de tuin spelen twee kleine kinderen. Ze spelen in hun zandbak, zijn vrolijk en gillen het uit van de pret. In de serre van de woning spreek ik met de werkneemster en haar man. Of eigenlijk met haar man, want zelf is zij wel fysiek aanwezig. Toch merk ik dat ze er met haar hoofd niet bij is. Ze is teruggetrokken en lijkt niet in het nu te zijn. De man vertelt mij over hun leven samen. Ze hebben mooie momenten gekend. Maar zijn vrouw kent ook diepe dalen. Deze dalen lijken steeds dieper te worden en langer te duren. Haar man maakt zich zorgen, ik zie tranen in zijn ogen.

‘Mama, is een beetje ziek. Ze vindt het moeilijk om te lachen.’

Het dochtertje van het stel komt bij ons. Ze kruipt bij haar moeder op schoot. Ze gaat tegen haar moeder aanliggen en slaat haar armpjes om haar moeder heen. Ze kijkt op en trekt gekke bekken, ze wil haar moeder duidelijk opvrolijken. Ze kijkt me aan en zegt: ‘Mama, is een beetje ziek. Ze vindt het moeilijk om te lachen.’

We besluiten een vervroegde IVA aan te vragen

Dat haar man zich zorgen maakt begrijp ik. Uit de stukken van de bedrijfsarts blijkt dat er forse beperkingen zijn in het persoonlijk en sociaal functioneren. Met andere woorden, hij ziet geen mogelijkheden voor werkneemster om haar werkzaamheden uit te voeren. Hij geeft zelf aan dat het ziektebeeld chronisch is en er geen kans is op herstel. Hij benoemt dat er grote kans is dat zij in aanmerking komt voor een vervroegde IVA uitkering. De bedrijfsarts heeft al verteld wat dit betekent en het stel zou graag deze stap willen zetten. Aan mij de taak hen daarin te begeleiden en in het arbeidsdeskundig rapport ook de bevindingen van de bedrijfsarts te onderbouwen vanuit mijn arbeidsdeskundige visie.

De rust waarnaar ze zocht, heeft ze nu gevonden

Na het gesprek met werkneemster en haar man rijd ik terug naar huis. De aanvraag is gedaan. Nu is het wachten op een reactie vanuit het UWV. Na enige tijd komt er reactie. De verzekeringsarts kijkt mee en kan zich vinden in de bevindingen van de bedrijfsarts. Omdat ik als contactpersoon ben aangemerkt, word ik gebeld door het UWV, de vervroegde IVA wordt toegekend. ’s Middags bel ik met de man van werkneemster, om hen dit nieuws te vertellen. Hij neemt op, is verdrietig en voor ik hem het nieuws kan vertellen, vertelt hij mij dat zijn vrouw twee dagen geleden uit het leven is gestapt… Deze keer was het dal te diep, ze kwam er niet meer uit en was op zoek naar rust. Die heeft zij gevonden.

1000 vragen schieten door mijn hoofd, ik vind de antwoorden niet

Als ik ophang ben ik stil. Dit is niet de eerste keer dat ik vanuit mijn werk met dit soort situaties te maken krijg, maar toch raakt het me elke keer weer. Ik heb enorm fijn en dankbaar werk. En ik merk dat ik vaak wat kan betekenen voor iemand. Maar op dit soort momenten voel ik me machteloos. Mijn emoties schieten alle kanten op. Denk aan die zomermiddag bij hun in de tuin. Ik zie het prachtige gezin, haar man, haar kindjes, ze moeten verder zonder vrouw en moeder. Hoe kan je dat in de steek laten? Heb ik iets gemist? Had ik dit kunnen voorkomen? Wat moet ze zich eenzaam hebben gevoeld. Machteloos! 1000 vragen schieten door mijn hoofd. Rationeel weet ik dat dit haar eigen besluit is geweest. Dat deze vrouw heel ziek was. Dat haar ziekte heeft gemaakt dat zij er niet meer is.

Het maakt me verdrietig, het liefst pak ik ze vast en schud ik ze wakker

’s Avonds lig ik in bad, even een momentje voor mijzelf. Mijn gedachten verzetten. Het lijkt wel bijzonder toeval. Ik heb het nieuwe magazine van Jan. Hun jubileum nummer, met persoonlijke interviews met de naasten van Antonie Kamerling. Het is bijna 10 jaar geleden dat zij afscheid van hem namen. Het was eveneens een zonnige dag, in oktober. Ik weet het nog, ik reed terug naar huis na een dag opleiding. Mijn opleiding tot arbeidsdeskundige. Op de radio hoor ik het bericht. In het magazine staan hun persoonlijke verhalen over hun verlies, ze raken me. Het verdriet, de onmacht, maar ook de dankbaarheid voor de jaren die zij samen hebben gehad. De dierbare herinneringen. Wat is het krachtig dat je ook dat kan zien. In mijn werk, maar ook privé lijkt het wel of ik vaker te maken krijgen met mensen die worstelen met het leven. Geen uitweg meer zien. En op zoek zijn naar rust. Het maakt me verdrietig, het liefst pak ik ze vast en schud ik ze wakker. Maar ik weet dat het niet zo simpel is.

Ik aai ze over hun hoofd en geef ze een kus

Voor ik naar bed ga, loop ik langs mijn eigen kleine jongens. Ik aai ze over hun hoofd en geef ze een kus. In bed realiseer ik me nog maar weer eens hoe belangrijk het is in het moment te leven. We leven momenteel in een onzekere tijd. Mensen verliezen hun baan. Ondernemers zien hun bedrijf kapot gaan. Er zijn zorgen over onze gezondheid. Het doet me des te meer beseffen om te koesteren wat je hebt. Hoe belangrijk je gezondheid is en alles bepalend kan zijn in het leven. Dat dat maakt dat ik kan genieten van mijn mooie gezin. Hoe dankbaar mijn werk is. Ik zie veel mensen met gezondheidsklachten voor wie de toekomst onzeker is. Onzekerheid of zij terug kunnen keren in hun eigen werk. Onzekerheid over hun financiële situatie. Onzekerheid over wat de toekomst brengt. Al 10 jaar lang, kan ik mensen een hand reiken. Door te zorgen voor duidelijkheid in een onzekere tijd. Hun verhaal te horen.

Doe je met mij mee? Laten we de dag plukken!

Laten we af en toe wat meer om eens heen kijken. Genieten van het hier en nu. De kleine dingen in het leven koesteren. Dat valt echt niet altijd mee. Maar laten we met elkaar proberen niet achteraf spijt te hebben. Door maar bezig te zijn geweest met alleen maar meer willen. Of later. Want wat als er geen later is? Ik heb met mijzelf een afspraak gemaakt, dit als doel te stellen. Doe jij met mij mee? Carpe Diem!

Denk je zelf aan zelfmoord? Heb je hulp nodig? Of wil je een dierbare helpen? Bel dan geheel anoniem en vertrouwelijk met de zorgprofessionals van de zelfmoordpreventielijn 113, of bel gratis 0800-0113.

In galop naar persoonlijke en professionele ontwikkeling

Even geen kantoor. Maar de paardenbak in!

Achter de rook van Rotterdam airport, rijd ik over een landweggetje naar één van haar werklocaties. Door de weilanden, gevuld met jonge kalfjes, rijd ik het erf op. Vanmiddag mocht ik samen met de collega’s uit mijn OT groep op bezoek bij Valerie en haar paard. Ik ken Valerie uit haar tijd als re-integratieconsulent. Afgelopen mei gooide zij het roer om. Een vrouw naar mijn hart. Doen wat energie geeft! Doen wat je echt werkplezier op levert! Je hart volgen! Super spannend, maar wat pakt ze het goed en professioneel op.

Het paard helpt je te ontspannen, in balans te komen en confronteert!

Doormiddel van haar paard geeft zij coaching. Paardencoaching dus! Dat klinkt misschien spannend, maar dat is het helemaal niet. Tijdens een workshop heeft zij ons laten zien hoe ze te werk gaat. Maar vooral hoe het paard reageert en effectief is in het spiegelen van jouzelf. Een paard is namelijk een kudde dier. Samen met het paard ga jij in een afgebakend gebied. Je wordt gelijk aan het paard en onderdeel van zijn kudde. Het paard voelt of je gespannen bent. Of uit balans. Of je een arm om je schouder nodig hebt… of in dit geval een paardenhoofd op je schouder. Valerie leest het paard. Hoe reageert het op jou? Ze stelt op basis daarvan vragen en weet daarmee snel tot de kern door te dringen. Kan je je bij een ‘gewone’ coach misschien verschuilen, omdat jij jezelf niet helemaal bloot geeft. Dat lukt je bij een paard niet. Mega confronterend, maar wat waardevol!

Zelf groeien. Of samen met je team?

Valerie geeft coachingssessie individueel of voor teams. Zij is er voor de hoger opgeleide (young) professional die de regie wil houden over zijn of haar persoonlijke en professionele ontwikkeling. Zij coacht bij onderwerpen als het voorkomen of herstellen van een overspannenheid of burn-out, keuzestress, vitaliteit en zingeving. En zet daarbij als effectief hulpmiddel paarden in.

Op naar persoonlijk geluk!

Na een coachtraject bij haar heb je jezelf beter leren kennen en begrijpen. Je ervaart meer rust en ontspanning. Je bent succesvoller in je werk en gelukkiger. Regelmatig geeft zij open dagen, zodat je kennis kan maken met haar. En haar paard! Ik kan het je van harte aanbevelen om kennis te gaan maken. Dat kan natuurlijk ook door een kijkje te nemen op haar website: www.vevecoaching.nl

Valerie, bedankt voor de heerlijke, inspirerende middag! Veel succes met je mooie bedrijf!

De bal moet rollen!

Al enige jaren mag ik van de zijlijn meekijken bij het prachtige bedrijf Trainingskampen.nl

Sinds vorig jaar ook vanuit mijn eigen expertise als organisatie adviseur. Ik heb hier een prachtige interim klus mogen doen om de organisatie klaar te stomen voor de toekomst. We hebben samen mooie stappen mogen zetten in product- en personeelsontwikkeling en als kers op de taart komt binnenkort hun eigen digitale platform live, inclusief een eigen boekingssysteem en CRM! Daarmee zijn zij de eerste en enige organisator van Trainingskampen, waar je 24 uur per dag alle info over je trainingskamp terug kan vinden.

Trainingskampen.nl is erg actief op social media en stelt met enige regelmaat een medewerker voor. Deze keer was ik aan de beurt. Leuk en creatief gedaan door Amber Verspaget. Die tevens een geweldig onderzoek heeft gedaan voor Trainingskampen.nl over de wensen en behoeften van vrouwenteams. En afgelopen week zelf haar handtekening heeft gezet onder een contractverlenging bij ADO Den Haag!

Ben je nieuwsgierig geworden naar de opdracht die ik voor Trainingskampen.nl deed? Of wat ik voor jouw organisatie kan betekenen? Bel of mail me dan gerust!

Yes! De website van Empforce is live!

En wat ben ik blij en trots met het resultaat!

Een website die precies weergeeft waar ik voor sta en wat ik het allerliefste doe. Het resultaat geeft mij veel energie en nog meer zin om met al die mooie opdrachten die er inmiddels al liggen aan de slag te gaan. Want ook al was mijn site nog niet live, jullie hebben mij al goed weten te vinden. Daardoor zijn de eerste maanden van dit grote Empforce avontuur, voor mij geweldig van start gegaan.

Graag wil ik daarvoor Kim van der Mooren van KiMotion en Remco Bellaart van Webstir enorm bedanken. Wat hebben ze een lange adem moeten hebben, maar wat ben ik ze enorm dankbaar voor al hun geduld, inzet en het geweldige eindresultaat! En natuurlijk Marieke Lubbers voor haar prachtige foto’s. Ze zijn al even terug genomen, maar een grote inspiratie geweest voor mijn logo en website.

Ben je na het bezoeken van mijn site enthousiast geworden en heb je een vraagstuk waarvoor je een arbeid en organisatie adviseur nodig hebt? Dan ben ik je vrouw! Bel of mail mij gerust.

Geactualiseerde werkwijzer Poortwachter

Een must voor iedereen in het vakgebied gezondheid, verzuim en inzetbaarheid! 

Begin deze maand werd de geactualiseerde werkwijzer Poortwachter gepresenteerd. Geen nieuwe werkwijzer en geen nieuwe beoordelingskaders. Wel verduidelijking ten opzichte van de eerdere versie en meer duidelijkheid over de wijze van beoordelen. 

https://www.uwv.nl/werkgevers/images/werkwijzer-poortwachter.pdf

Passages met een blauwe streep zijn geactualiseerde passage. 

Voor vragen of advies op dit vlak, mag u mij altijd bellen op 06-30401305 of mailen op jorien@empforce.nl

Website Empforce komt er aan!

It’s a wrap! De teksten voor mijn website zijn klaar! De pagina kan eindelijk gevuld gaan worden en hopelijk snel live!

Met EMboost mee naar Berlijn

Afgelopen weekend mocht ik met het enthousiaste team van EMboost mee op reis! We hebben een heerlijk weekend Berlijn gehad. Een mooie gelegenheid om iedereen beter te leren kennen, want vanaf 1 oktober ben ik aan deze organisatie verbonden. Samen gaan we aan de slag om iedereen nog meer te laten sprankelen in zijn of haar job. Komend jaar bestaat EMboost 25 jaar, we gaan er samen voor zorgen dat deze organisatie ook de komende 25 jaar positief tegemoet gaat. En zij nog meer mensen met hun events en reizen mogen raken. En niet alleen bij hun klanten de Wow factor mogen bereiken, maar ook bij zichzelf! Dank voor jullie vertrouwen!

Met het team van EMboost voor de Berlijnse Muur

Certificaat van vakbekwaamheid

Ook de komende vier jaar ben ik weer gecertificeerd! #vakkennis